دفتر ترجمه رسمی از مترجم رسمی، یک یا چند کارمند دفتری (در بخش پذیرش) و درصورت ضرورت، یک یا چند مترجم غیررسمی که زیر نظر مترجم رسمی فعالیت می کنند، تشکیل می شود.
در کشور ما، مترجم رسمی فردی است که پس از گذراندن آزمون های مربوط، موفق به کسب پروانه مترجمی رسمی از سوی قوه قضائیه شده است. مترجم رسمی باید در حوزه قضایی محلی که در پروانه او قید شده، اشتغال داشته باشد (ماده ۱۲ آیین نامه اجرایی) و می تواند تنها یک دارالترجمه یا موسسه ترجمه رسمی دایر کند (ماده ۱۵ آیین نامه اجرایی). اداره امور مترجمان مشخصات کامل مترجمان رسمی را در سامانه سنام منتشر کرده است (https://sanam.eadl.ir/) (ماده ۱۳ آیین نامه اجرایی).
مترجمین رسمی می توانند خود به طور مستقل دفتر ترجمه رسمی تاسیس کنند. به این منظور ضروری است اقدام به اخذ «پروانه تاسیس دفتر ترجمه رسمی» از سوی اداره کل اسناد و امور مترجمان رسمی قوه قضائیه نمایند. ایشان همچنین می توانند در دفتر ترجمه رسمی مترجم دیگری به عنوان مترجم همکار مشغول فعالیت شوند. در این صورت، به مترجم رسمی دارنده پروانه تاسیس دفتر ترجمه «مترجم مسئول» و به مترجم رسمی که در این دفتر فعالیت می کند «مترجم همکار» گویند. این قالب همکاری به ویژه در دفاتر ترجمه دارای مترجمین رسمی به زبان های گوناگون رواج دارد. در این صورت، مترجم مسئول (مدیر موسسه) نظارت بر کلیه امور موسسه را به عهده خواهد داشت. با این حال، این امر رافع مسئولیت دیگر مترجمان رسمی دربرابر تخلفات ارتکابی نخواهدبود (مواد ۲۹ و ۳۵ آیین نامه اجرایی).
در دفاتر ترجمه رسمی دارای مترجمین رسمی متعدد، تبیین دقیق و شفاف روابط حقوقی میان مترجم مسئول و مترجم همکار اهمیت بسیاری دارد که می تواند در قالب تنظیم یک قرارداد صورت گیرد. این قرارداد می تواند یک قرارداد کار (مشمول قانون کار) یا یک قرارداد خصوصی (موضوع ماده ۱۰ قانون مدنی) باشد. این رابطه حقوقی از جهات مختلف قابل بررسی است که در بندها و شروط قراردادی مختلف می تواند پیش بینی شود.
در زیر یک نمونه قرارداد همکاری مترجم رسمی در دفتر ترجمه رسمی ارائه می شود.
اگر نیاز به اطلاعات بیشتر یا مشاوره حقوقی درخصوص قراردادهای خود در این زمینه دارید، می توانید با ما با شماره ۰۹۰۵۲۳۰۴۱۲۷ تماس بگیرید.
